Pochwała nowych znajomości

Jakoś jeszcze ciągle nie mogę się zmobilizować do pracy twórczej. W głowie mam pustkę, kreatywność zerowa. Ale mój wewnętrzny szef mówi mi ..."rób coś, rób coś" a wrodzony praktycyzm podpowiada ..." bierz się wreszcie za te graty w garażu" :-)
noi zaczynam myśleć o ... urlopie, bo przy pracy zawodowej od wczesnego rana do późnego popołudnia to ja jestem w stanie tylko w nocy dom odgruzować i zupę na następny dzień zrobić.
Ale miało być o znajomościach. Tak sobie zawsze myślę, podsumowując jakiś czas, jacy ludzie stanęli na mojej drodze, co wnieśli w moje życie ... czasem co z niego wynieśli :-)
Miniony rok był pod względem "znajomości" raczej szczodry.
Dzięki blogowemu życiu poznałam wiele ciekawych, fascynujących, kreatywnych, wartych naśladowania (chciałam napisać osób ale nie) kobiet. Teraz sobie myślę, że to tak jakbym odkryła jakąś nową przestrzeń, w której zamieszkują niezwykle- zwykłe osoby, które choć tak odległe tworzą klimat bliskości, taki , że masz ochotę wpadać na kawkę, pogadać, powymyślać, czasem się zwierzyć :-) i dostać zrozumienie dla swoich "pokręconych" pasji grzebania w tym co spora część społeczeństwa raczej omija, wyrzuca, nie dostrzega jako potencjału. Fajnie. To mnie pobudza i dobrze nastraja :-)

W realnej przestrzeni, poznałam też inne osoby, może mniej kreatywne, ale również z ciekawymi doświadczeniami, życiową mądrością, domową starannością. Matki -polki, które mnie czasem zawstydzały swoim zorganizowaniem, szalonych ojców - którzy dla swoich pociech porzucali zawodową sztywność, starych ludzi - których mogłabym słuchać i słuchać wpatrzona w ich piękne twarze.

Poznałam też ludzi dla których życie bywa bardzo trudne. Zagłębiłam się w ich niedobre doświadczenia,braki w życiowej mądrości i domowy "bałagan". Kiedyś myślałam, że bez takich relacji z powodzeniem można się obyć. Dziś myślę, że one są równie ważne, że może czerpać z nich trochę nie fajnie, że się nie godzi ale z tego tez płynie jakaś nauka i przyjemne uczucie, że możesz być dla kogoś ważny i dać trochę czegoś zupełnie nie wymiernego swojej uwagi.

Poznałam-niepoznałam, bo tylko telefonicznie , przez pare chwil ludzi z którymi połączyło mnie jakieś wspólne działanie, które również w jakiś sposób mnie wzbogaciło. Tak poznałam pana B. który zajmował się naszym nowym psiakiem Rudzikiem. A ponieważ mam wrodzona potrzebę doceniania ludzi, nawet za drobne ale dobre rzeczy, zadzwoniłam po kilku dniach, żeby opowiedzieć mu jak teraz żyje Rudzio. Złożyliśmy sobie życzenia noworoczne, bardzo szczególne i miłe :-)

Noi wreszcie na koniec poznałam już mi znanych, tak od innej strony. Niektórych, niestety, od tej niedobrej strony, ale na szczęscie innych od tej wyjątkowej, której zupełnie się nie spodziewałam ale która bardzo miło mnie zaskoczyła i dała mi siłę wtedy kiedy mi jej brakło. Takie poznanie daje wiarę w to , że każdy człowiek ma w sobie wiele barw :-)


A zupełnie na koniec pochwalę się czymś wymiernym i wizualnie pięknym, i równiez związanym z nową znajomością .... wygrałam Candy u Lawendowej Panny

Dostałam piekną Anielicę (drugą zresztą) do mojej kolekcji.
Ewuniu, dziękuję Ci bardzo!

Pozdrawiam Was bardzo ciepło i bardzo dziękuję za komentarze pod poprzednim postem!
Czytam je zawsze z ciepełkiem na sercu i ogromną przyjemnością zaglądam do Was :-)


Iwona