Pierwsze koty za płoty

Minął miesiąc mojego bytowania w wirtualnym świecie. Nie jest to takie trudne, choć ciągle jeszcze czuję się zielona, np. jeśli chodzi o dodawanie gadżetów do bloga. Co chwila coś mi znika i pojawia się :-)
Ale , może z czasem to opanuje, w końcu uczymy sie przez całe życie.
Ostatnio mam trochę mniej czasu, bo juz wróciłam do dwóch z trzech moich prac zawodowych, ale nie umiem sobie odmówić dłubaniny i siedzę po nocach. A kiedy kładę się spać, to często bywa tak, że moja Marcelka właśnie się budzi.
Z likwidowanej restauracji, o której pisałam ostatnio kupiłam jeszcze serwetniki i filiżanki. Serwetniki przerobiłam. Został jeszcze jeden w oczekiwaniu na wenę.

A filiżanki narazie zostają w stylu "Rozmowy kontrolowane" tudzież "Miś".
Jestem sentymentalna :-)
Zrobiłam też drobną biżuterię na zimę, której brak. Sweterkowe tj. robione na drutach branzoletki, ozdobione koralikami i filcem. Pomysł ściągnęłam od jakiejś projektantki zobaczonej w TV.

Ta powierzchnia w kwiatki, na której leżą branzoletki, to fragment krzesła, które pomalowałam jakiś czas temu. 

Moja Marcelka, już teraz lubi przebywać w kuchni, (mam nadzieję, że jej to zostanie) więc trochę kucharzymy. Ostatnio na śniadanie robiłyśmy energetyczne placuszki otrębowe.

Przepis od mojego byłego trenera samoobrony dla kobiet :-)

Placuszki otrębowe  albo fittness.

- 1 jabłko

- 1-2 jajka 

- otręby ( ja mieszam żytnie i pszenne)

- rodzynki

- szczypta cynamonu

- trochę mleka

- olej do smażenia

Jabłko ścieramy na tartce i dodajemy pozostałe składniki ( otręby w takich proporcjach, żeby powstało ciasto trochę gęściejsze jak na racuchy), mieszamy i smażymy małe placuszki na oleju.

Może nie wygladają zbyt atrakcyjnie, ale wierzcie mi są bardzo smaczne. Ja jadam je z konfiturą z wiśni.

Smacznego!

Pozdrawiam ciepło!

p.s. ciągle czekam na mojego Benka. Tęsknię i szukam ale jego wciąż nie ma :-(

Iwona